Peper moth
The peppered moth (Biston betularia) is a species of moth found in Europe and North America. It is known for its ability to adapt its coloration to its environment, making it an iconic example of natural selection.
The peppered moth comes in two main color variations: light and dark. The light-colored moths have white or gray wings with black speckles, resembling the color of lichen-covered tree trunks. The dark-colored moths, on the other hand, have mostly black or dark gray wings, helping them blend in with soot-covered trees.
During the industrial revolution in the 19th century, factories and pollution generated a significant amount of soot, causing the tree trunks to become darkly-colored. As a result, the dark-colored peppered moths had an advantage over the light-colored ones, as they were more camouflaged and had better chances of evading predation.
This phenomenon is often referred to as industrial melanism. The industrial revolution led to an increase in the frequency of dark-colored peppered moths in polluted areas, while the light-colored moths became less common due to predation.
However, with the implementation of clean air regulations and reduced pollution levels in many areas, the peppered moth population has shifted back to having a higher proportion of light-colored individuals. This demonstrates how natural selection can be driven by environmental changes.
The peppered moth is a classic example used in biology textbooks to explain the process of natural selection and the impact of environmental factors on the evolution of species.
Explain in tagalog
The peppered moth comes in two main color variations: light and dark. The light-colored moths have white or gray wings with black speckles, resembling the color of lichen-covered tree trunks. The dark-colored moths, on the other hand, have mostly black or dark gray wings, helping them blend in with soot-covered trees.
Ang peppered moth ay may dalawang pangunahing variation ng kulay: malight at maitim. Ang malight na kulay ng mga moth ay may puti o kulay-abo na pakpak na may itim na mantsa, kahawig ng kulay ng puno na takipan ng lichen. Sa kabilang banda, ang mga moth na may maitim na kulay ay may pangkalahatang itim o maitim na pakpak, na tumutulong sa kanila na magkahalo sa mga puno na takipan ng usok.
Natural selection
Ang natural selection, o likas na pagsala, ay isang mahalagang proseso sa ebolusyon kung saan ang mga indibidwal na may mga katangiang pampagkamalan ng mga pangangailangan ng kapaligiran ay mas malamang na mabuhay at magpamana ng kanilang mga katangian sa susunod na henerasyon. Ito ay sanhi ng mga pagbabago sa mga uri ng mga organismo na nagpapalit sa mga susunod na henerasyon.
Sa pamamagitan ng natural selection, ang mga nakakamit na mga katangian na mapagkakakilanlan ang mga indibidwal na nagbibigay ng kalamangan sa kanilang pagpapamana ay may tendensiyang lumaganap sa henerasyon. Sa pangkalahatan, ang natural selection ay nagdudulot ng pagbabago sa mga materyal na katangian, katangian, at kaisipan ng mga species sa paglipas ng panahon.
Halimbawa, kung mayroong populasyon ng mga hayop na nabubuhay sa isang lugar na puno ng mga halamang karne, ang mga indibidwal na may kakayahang sakupin ang mga halamang ito ay mas malamang na mabuhay at maglago. Sa bawat henerasyon, ang mga indibidwal na nagpapamana ng mga katangiang ito ng pagkakamali ay mas magiging malaki. Sa mahabang panahon, ang mga katangiang ito ay maaaring maging pangkaraniwan sa buong populasyon ng hayop, habang ang mga hindi kumikilos ng katulad na paraan ay maaaring mabawasan ang bilang o mawala.
Ang natural selection ay mahalagang humuhubog sa mga pagbabago sa mga umuusbong na species, nagbibigay-daan sa mga sukat na maghanda at mabuhay sa kanilang mga kapaligiran. Ito ay itinuturing na isang mahalagang mekanismo ng ebolusyon, kasama ang mutasyon at gene flow, na nagpapalawak at nagpapabago ng biodibersidad ng kalikasan.
Common descent
Ang common descent o ang pangkalahatang pagmumula ay isang konsepto sa ebolusyon na nagsasabi na lahat ng mga uri ng buhay ay nagmula sa isang pangunahing ninuno o isang nag-iisang pinakaluma na anyo ng buhay. Ito ay nagbibigay ng pang-unawa na ang lahat ng mga organismo sa mundo ay mayroong isang pangkalahatang huling pinagmulan at kumakalahati sa isang magkakabit na dagat na puno ng buhay.
Ang konseptong ito ay batay sa mga ebidensiya mula sa kahalumigmigan ng mga fossil, mga katangiang genetiko, at pagkakahawig sa mga estruktura ng katawan ng mga organismo. Ang pagkakaroon ng mga homologous na organoismo, o mga organismo na may magkakatulad na katangian ng estruktura na nagpapahiwatig ng isang pangkaraniwang pinagmulan, ay isa sa mga ebidensya na sumusuporta sa konsepto ng common descent.
Halimbawa, ang pagkakaroon ng magkakatulad na estruktura ng buto sa mga kamay ng tao, mga pakpak ng ibon, at mga paa ng aso ay nagpapahiwatig ng isang pangkalahatang pinagmulan. Ito ay patunay na ang mga estrukturang ito ay nagmula sa isang pinakamalalim na huling ninuno at maikling nagbago sa mga iba't ibang uri ng organismo.
Sa pamamagitan ng pag-aaral ng common descent, mga siyentipiko ay nagtatag ng mga mga kahalumigmigan ng ebolusyon at mga puna na ito ng kasamaan mga sistema ng klasipikasyon upang maisaayos ang mga species at magbigay ng pang-unawa sa kanilang relasyon sa isa't isa.
Sa pamamagitan ng konsepto ng common descent, ang pangkalahatang pagmumula ay nagpapaliwanag kung paano nagbabago at namumuhay ang mga uri ng buhay sa iba't ibang kapaligiran. Ito ay isang mahalagang hakbang sa layuning maunawaan ang malawak na iba't ibang mga anyo ng buhay sa mundo at ang koneksyon sa pagitan nila.
individuals in a species vary to some
degree in traits;
Sa bawat species, may pagkakaiba-iba sa antas ng mga katangian ng mga indibidwal. Ito ay dahil sa mga genetic na pagkakaiba, mga epekto ng kapaligiran, at iba pang mga pang-faktor na maaaring makaapekto sa pagpapalaki, pag-unlad, at mga katangian ng bawat indibidwal.
Ang pagkakaiba-iba na ito sa mga katangian ay maaaring maging patag o malaki, depende sa species at sa iba't ibang mga kinakailangang paggamit ng mga katangiang iyon sa paglago, pagsulong, at pagpaparami.
Halimbawa, sa isang species ng ibon, ang mga indibidwal ay maaaring magkaroon ng pagkakaiba-iba sa kulay ng balahibo, taas ng tuka, o haba ng mga pakpak. Ito ay nagreresulta sa iba-ibang mga stratehiya sa paghahanap ng pagkain, pagtap ng ihip ng hangin habang lumilipad, o pagpaparami. Ang mga indibidwal na may katangiang mas angkop sa kanilang kapaligiran ay may mas malaking posibilidad na mabuhay, magparami, at magpasa ng mga katangian na ito sa susunod na henerasyon.
Ang pagkakaiba-iba sa mga katangian na ito ay nagbibigay-daan sa natural selection upang mamili ng mga indibidwal na may mga natatanging katangian na mas angkop para sa kanilang kapaligiran. Ang prosesong ito ay nagtuturo sa mga nakamit na mga katangian sa mga susunod na henerasyon, na nagreresulta sa pagbabago at pagpapalit ng mga katangiang ito sa loob ng populasyon ng mga indibidwal.
Ang mga pagkakaiba-iba sa mga katangian ng mga indibidwal ay mahalaga sa proseso ng ebolusyon, dahil naglalagay ito ng mga salik na nagpapalawak ng genetic na diversity at mapapalitan ang mga species upang magpatuloy at makasabay sa kanilang kapaligiran.
a species produces more offspring than
actually survives to mature and reproduce.
• Individuals with traits better suited to their
environments are more likely to survive and
reproduce; therefore, their offspring are more
likely to inherit these adaptive traits.